Ονειρολόγιο
Εδώ και αρκετά χρόνια είχαμε μια ιδέα, που όμως έμενε απραγματοποίητη. Από χθες όμως άρχισε να υλοποιείται. Με τη βοήθεια βέβαια του φίλου μας του Στέφανου Παπαδόπουλου.
Η ιδέα με δυο λόγια ήταν να βρούμε το παλιό μονοπάτι που συνέδεε τα Άνω Δολιανά με την πηγή «Σουλουνάρι». (Μια πηγή που βρίσκεται λίγο μετά τα λατομεία και σε λίγο μεγαλύτερο υψόμετρο). Στη συνέχεια σκεφτόμασταν να βρούμε έναν τρόπο να συνδέσουμε το μονοπάτι αυτό με το διεθνές μονοπάτι Ε4, που ακολουθεί την ρεματιά προς τα Άνω Δολιανά, και έτσι να έχουμε μια μεγάλη, κυκλική διαδρομή για απαιτητικούς ορειβάτες- πεζοπόρους.
Ο Στέφανος έχει μεγάλη πείρα στη σήμανση μονοπατιών, είναι έμπειρος ορειβάτης, και προσφέρθηκε να βοηθήσει.
Ξεκινήσαμε το πρωί της Τετάρτης από το γήπεδο των Άνω Δολιανών. Βρήκαμε την αρχή του μονοπατιού αλλά η πυκνή βλάστηση δεν μας επέτρεψε να συνεχίσουμε για περισσότερα από πεντακόσια μέτρα. Έτσι ανεβήκαμε πιο ψηλά, από μια περιοχή που δεν έχει καθόλου βλάστηση και μετά από μικρή περιπλάνηση βρήκαμε το μονοπάτι στο σημείο που διασχίζει το ρέμα του Σταχτιά.
Περάσαμε απέναντι και συνεχίσαμε σε ένα μονοπάτι που ήταν σχετικά βατό αν και οι αφάνες συχνά δυσκόλευαν την κίνηση.
Το ακολουθήσαμε για αρκετή ώρα, δυστυχώς όμως σε κάποιο σημείο το χάσαμε και ακολουθήσαμε κάποιο άλλο που μας οδήγησε στο χώρο των λατομείων. Προσπαθήσαμε να ανέβουμε σχεδόν κάθετα στο βουνό για να το ξαναβρούμε αλλά ήταν δύσκολο και σε μερικά σημεία επικίνδυνο. Η ώρα είχε περάσει και ο καιρός ήταν απειλητικός γι’ αυτό αποφασίσαμε να μην επιμείνουμε και απλώς συνδέσαμε την διαδρομή που είχαμε κάνει με το Ε4, που το συναντήσαμε στη ρεματιά, εκεί που πέφτει το ρέμα του «Σταχτιά».
Παρατηρώντας κατόπιν φωτογραφίες από το Google Earth είδαμε που κάναμε λάθος και στην επόμενη απόπειρά μας είμαστε σίγουροι πως θα τα καταφέρουμε.
Όλη τη διαδρομή μας την έχουμε πρόχειρα σηματοδοτήσει με κόκκινες-λευκές κορδέλες, μέχρι να καταλήξουμε και να κάνουμε μια πιο μόνιμη σηματοδότηση.
Την Κυριακή, ο «Κρυστάλλης Σύλλογος Φυσιολατρών Ορειβατών» θα κάνει μια πρώτη δοκιμή της προσωρινής κυκλικής μας διαδρομής.
Περιττό βέβαια να πούμε πόσο ανυπομονούμε για την μέρα που θα πάρουμε και πάλι τα βουνά (σε αναζήτηση του μονοπατιού βεβαίως)
Υ.Γ. Στις φωτογραφίες ο Στέφανος επί το έργον, το ρέμα του «Σταχτιά» και μερικά σημεία του μονοπατιού.
